HOE EN WANNEER HET BEGON...
Meer dan 10 jaar geleden brachten wij een bezoek aan de tuinbeurs in Aartrijke.
Ik zag daar enkele werken van Annemie Goderis … en het begon te kriebelen … ik schreef mij in voor enkele zomerworkshops … ik vond het super … vlechten met wilgentenen … het was nieuw voor mij … maar het was mijn ding … .
Misschien zat het vlechten nog een ietsiepietsie in mijn bloed … mijn overgrootvader maakte vroeger zijn eigen kansels van wiedauw… .
Op de vraag van Annemie om te komen mandvlechten heb ik geen seconde getwijfeld … zes jaar lang volgde ik les … ik leerde verschillende technieken (zoals twijnen, Franse eer, fitsen, coilling, plaiting, twisting rope, …) … ik leerde functionele en decoratieve manden vlechten … super gewoon … de lessen waren ontspannend … als ik na een les naar huis reed dan keek ik al uit naar de volgende les … kortom … ik was gebeten door de vlechtmicrobe !
Ik hoor jullie al denken … ‘Aan alle schone liedjes komt ooit een eind’ … ja, dat dacht ik ook toen Annemie besloot om naar Frankrijk te trekken … de lessen mandvlechten waren afgelopen … maar … ik ben gebeten gebleven door de vlechtmicrobe, door het werken met allerlei natuurlijke materialen … ik bleef in mijn e
entje vlechten en dingen uitproberen. Ik had een uitlaatklep nodig.
Sporadisch stelde ik mijn manden en sculpturen tentoon … zo leerde men mij kennen en zo nam de vraag ook toe of ik zelf geen les wou geven.
De interesse in natuurlijke materialen, in het creatief bezig zijn en in het zelf vervaardigen van decoratieve en functionele manden is de laatste jaren alleen maar toegenomen.
Want geef toe … niets geeft meer voldoening dan iets dat je zelf gemaakt hebt !
Zo is in 2009 ’t Wilgenteentje ontstaan.